Over tot de orde van de dag: het veel te lange vakantieverhaal waarmee collega’s elkaar op de eerste dagen na de vakantie vervelen in de pauze. Ik zal proberen het kort te houden. Gisteravond laat in Lissabon aangekomen. De vliegreis verliep weer vlekkeloos. Ik snap niet waarom ik daar elke keer weer zo zenuwachtig om ben. We logeren bij Bart-Jan en Inês en dat is als altijd gezellig en comfortabel. Beneden is nog altijd dat braakliggende terrein met verwilderd grasland, rondzwervende bosjes kreupelhout en hoog opgaand suikerriet, waar ik altijd graszanger en kleine zwartkop had, met daarachter de opslag waar de containers huizenhoog liggen opgeslagen. Vanochtend alleen van bovenaf gekeken. Naast geluidjes van graszanger en kleine zwartkop onder andere zwarte spreeuwen en zomertortel.
Verder vandaag beetje gekriskrast door Lissabon. In Carnide smalle straatjes en dorpspleintjes en een terrasje met drank en spijzen. In het centrum op het Praça do Commercio gestaan, aan de Taag gezeten (geelpootmeeuwen, zwartkopmeeuw en eindelijk één vale gierzwaluwen; de gierzwaluwen lijken hier meest alweer vertrokken) en door Alfalma gedwaald. Voor wie Lissabon kent is dat voldoende informatie. Voor wie Lissabon niet kent: ga erheen. Naar Alameda en van daar naar de Fonte Luminoza, neoklassiek, nationalistisch (of fascistisch zo men wil, in elk geval gebouwd in de hoogtijdagen van het fascisme) fonteinmonument, een overweldigend kunstwerk met elegante blote dames en krachtige, gespierde heren: ideaalbeeld van een traditie die we nog steeds niet helemaal achter ons hebben gelaten. En ik vond het eerlijk gezegd niet eens lelijk. Wat dat over mij zegt, laat ik in het midden. Tenslotte naar het Parque das Naçoes, voormalig expoterrein aan de Taag. Met onder andere de watervulkanen, die het niet deden vandaag.
25 juli 2023
Verder lezen over Portugal: Massatoerisme
Of over Marokko: maandag13 03 23 Aankomst
Of Norddeich
Geen opmerkingen:
Een reactie posten