Het was een memorabele excursie, met vogelwacht Utrecht naar de Wageningse binnenvelden, hoewel niet helemaal zoals we gehoopt hadden. De weersvoorspellers mochten dan al dagen van tevoren voor vandaag een mooie, zonnige en droge nazomerdag voorspeld hebben, misschien wel de laatste van het jaar, nog voor ik de afgesproken vertreklocatie had bereikt was ik al zeiknat geregend. Op vijf minuten fietsen maar even geschuild onder het viaduct van de Waterlinieweg, waar ik uiteindelijk werd opgehaald, wat me toch weer een kwartiertje regen bespaarde. In de regen naar de parkeerplaats aan de Werftweg gereden en in de regen zitten schuilen in de auto. Toen het eindelijk een beetje droog leek, het er maar op gewaagd en het fietspad langs het valleikanaal op gelopen. Grote zilverreiger, paar watersnippen en we voelden alweer de eerste druppels. Toen de regen serieus doorzette, gauw weer terug naar de auto gevlucht om maar weer even te gaan zitten schuilen. Het Binnenveld lieten we er verder maar bij, daar leek ook afgezien van de regen weinig te halen. We besloten de Elster Buitenwaard te gaan proberen, waar het volgens berichten aardig vogelen was.
Bij de Elster Buitenwaard volgde een herhaling van zetten: het leek droog, we gingen de auto uit, het begon alweer te regenen en we vluchtten de auto weer in. Ging lekker zo. Toen het opnieuw droog leek, besloten we het nog één keer te proberen. En warempel, het bleef droog. Alleen bleek de Elster Buitenwaard niet helemaal te kunnen bieden wat we ervan gehoopt hadden. Heb je dat weer: een grote verruigde bende. Er waren achter de vegetatie nog net wat snippertjes water zichtbaar maar daar konden we niks vinden.
Maar gelukkig is daar nog Obsmapp. De app onthulde ons de plek waar de afgelopen dagen onder andere krombekstrandloper was gezien: we moesten verderop langs het weggetje naar het pontje naar Ingen zijn. Daar aangekomen vonden we inderdaad leuke slikjes met steltjes. Krombekstrandloper konden we er niet vinden, maar met onder andere bonte strandlopers, bontbekplevieren en lepelaars was het er aardig vogelen.
Na een tussenstop bij de Amerongse Bovenpolder (lepelaars, raaf) sloten we af in de Steenwaard, waar al enkele dagen een groepje koereigers verblijft. Die zagen we bij aankomst al meteen de plas overvliegen en neerstrijken tussen de koeien in de verte. Een mooie wandeling door een verruigde wildernis bracht ons bij de koeien en ook bij de koereigers. Die lieten zich van hun beste kant zien. Toen we ook nog een mooie adulte geelpootmeeuw ontdekten op een van de bakens langs de Lek en er bovendien een prachtige visarend overvloog, keerden we toch nog enigszins voldaan huiswaarts. Het was niet de meest succesvolle excursie die we met vogelwacht ooit Utrecht hebben beleefd, maar we zullen ons hem herinneren en dat is ook wat waard.
17 september 2023
Geen opmerkingen:
Een reactie posten