Een roodstuitzwaluw bij De Cocksdorp was aanleiding zo kort
na terugkeer uit Limburg meteen naar het andere uiteinde van Nederland af te
reizen. Roodstuitzwaluw zou immers nog nieuw zijn op mijn Nederlandse lijst.
In twee dagen van Zuid Limburg naar Texel: naar Nederlandse
verhoudingen een flinke reis.
Met een stevige noordooster tegen op het vouwfietsje in 1
uur en 20 minuten vanaf de boot naar De Cocksdorp gefietst: een prestatie waar
ik als inmiddels 50+er best een beetje trots op ben. Onderweg vroeg ik me af
waar al die vogelmelk in de bermen toch vandaan kwam. Onderweg ook even
stilgestaan bij een flinke groep regenwulpen in het land. Maar eenmaal bij De
Cocksdorp, eenmaal aan de oevers van de Roggesloot, van de zwaluw geen spoor.
Tijdje rondgefietst, hier gezocht en daar gezocht, overlegd met wat
medevogelaars maar niemand had ‘m gezien. Wel bescheiden groepjes boertjes af
en toe, wel melding van poelruiter en kleine geelpootruiter te Dijkmanshuizen
(!), maar geen roodstuitzwaluw.
En ook al geen morinellen kunnen vinden langs de
Oorsprongweg. Zo dreigde mijn dagje Texel een beetje op een sof uit te draaien.
Nou ja, ik genoot natuurlijk volop. Van de wind in de rug. Van de zon af en toe
tussen de wolkenvelden. En natuurlijk van de prachtige rosse grutto’s, zowel op
het veld als op het wad; van die paar zomerkleed kanoeten op het wad, van de
tapuiten en de gele kwikstaarten, de bruine kiekendieven, de rotganzen en de
lepelaars en de kluten enzovoort. Zo echt Texel allemaal, dus een sof was het
natuurlijk niet. Maar halverwege de terugweg alweer en wat zeldzaamheden
betreft stond ik nog op 0. De roodstuit had ik al wel zo’n beetje opgegeven.
Dijkmanshuizen: daar moest het dan gebeuren. Maar de kijkhut
verlaten: geen goed teken. Waren de zeldzame ruiters alweer vertrokken? Was de
meute hals over kop naar De Cocksdorp vertrokken omdat daar de zwaluw was
teruggevonden? Werd dit weer een klassiek voorbeeld van ‘wrong time wrong
place’?
Afijn, ik richt dan toch maar de telescoop en … poelruiter!
Tussen een stel kemphaantjes, mooi in beeld.
Zo, die is in elk geval binnen.
En aan de overkant tegen de oever aan een steltje: rank,
klein, opvallend scherp ‘gesnipperde’ bovendelen. Anders. En zie ik daar nou
gele poten? hoewel meest onzichtbaar want onder water. Even spreidt-ie de
vleugels: geen wit; wel een witte, recht afgesneden stuit. Kleine
geelpootruiter.
Dat is twee.
Daarnaast zijn ook hier de rosse grutto’s fraai, en de
kemphanen, en de vier groenpootruiters met één zwarte ruiter in een hoek.
En dan, inmiddels sta ik er niet meer alleen voor, een
uitroep: roodstuitzwaluw! Het kost even moeite maar dan heb ik ‘m ook: toch nog
roodstuitzwaluw, rondvliegend, eerst boven Dijkmanshuizen, daarna boven het
veld richting Ottersaat. Een zwaluw met lange staartpennen, met rossige stuit
en rossig achterhoofd en met opvallende recht afgesneden zwarte onderstaart: in
alle opzichten een roodstuitzwaluw. Prachtig. En wat een moment: poelruiter,
kleine geelpootruiter en roodstuitzwaluw ineen. Dat zullen we ons heugen!
Als andere vogelaars van elders zijn toegesneld, is de vogel
alweer verdwenen. Ik behoor tot de happy few vandaag: ‘right time right place’.
5 mei 2012
Geen opmerkingen:
Een reactie posten