En we stonden na te genieten van een tot nu toe volmaakte Biesbosch-excursie met Vogelwacht Utrecht. Veel was gelukt. Zeearend was zelfs prima gelukt, vier keer maar liefst. Vooral de eerste keer, een onvolwassen vogel die langdurig in de buurt en soms zelfs vrij dichtbij rondvloog in de Noordwaard (het was zowat de eerste vogel die we zagen), was fraai, net als die ene die we vanaf Pannenkoek verderop op het slik en in het water zagen staan en die af en toe een stukje aan de wandel ging op die verrassend lange poten van hem, hij leek zo wel een steltloper.
Visarend was ook gelukt. Twee keer zagen we vermoedelijk dezelfde vogel ver weg maar goed herkenbaar zitten op kale takken in de buurt van het nest. En drie steltkluten zojuist in Hania’s polder waren prachtig. Verder hebben we aardig wat zomertalingen gezien, tot opluchting van een van de deelnemers, fraaie zwartkopmeeuwtjes, drie zilverplevieren in Hardenhoek, zo ver in het binnenland ook niet alledaags, pijlstaarten, kluten, prachtige ijslandse grutto’s, zwarte ruiter roepend laag over, groenpootruiter roepend laag over, lepelaar, kleine zilverreiger, rouwkwikstaart en nog veel meer.
Kortom, er was weinig te wensen over. En toen riep er iemand: daar komt een wouw aan! En zo was het maar net: een fantastische rode wouw kwam van over de rivier laag over ons heen vliegen, maakte af en toe een rondje voor hij doorvloog en liet zich aldus van alle kanten prachtig bekijken. Het was de kers op de taart, de volmaakte afsluiter, de soort van de dag.
16 april 2023
Geen opmerkingen:
Een reactie posten