Zuid Limburg
Volop zon en in de middag temperaturen van rond of zelfs boven de dertig graden, werd ons beloofd. Ik had mezelf een dagje in de heuvels van Zuid Limburg voorgenomen, maar waar begin je aan? Zo warm was het gelukkig nog niet toen ik vanmorgen de Pietersberg beklom en niet zonder enige voldoening mocht constateren dat me dat op mijn middelbare dag toch maar weer fietsend gelukt was. Op de Pietersberg waren niet de vogels mijn hoofddoel, al was ik best tevreden met bijvangsten als groene specht, zingende vuurgoudhaan en geelgors. Maar het was me vooral te doen om de warme en bloemrijke hellingen aan de zuidkant van de berg, naar verluidt een waar vlinderparadijs. Ik was dus nogal verbaasd toen ik daar aanvankelijk vrijwel geen vlinder zag vliegen. Het vergde enige tijd en goed zoeken maar toen vond ik er een. Bruin blauwtje, was mijn conclusie toen-ie eindelijk even wilde blijven zitten. Nog niet echt waar ik naar op zoek was. Maar even later vond ik dan toch de betere soorten. Eerst bruin dikkopje: weliswaar zeldzaam maar eerlijk gezegd tamelijk saai. Maar al gauw volgde veldparelmoervlinder en dat is andere koek: die is niet alleen zeldzaam maar ook prachtig om te zien, met zijn warm oranje kleur, subtiele witte accenten en ragfijne tekening. Daarmee was de hoofddoelsoort van de dag binnen.
Omlaag weer de berg af was natuurlijk een genot. Loon naar werken. Volgende bestemming was de Bemelerberg, wat mij betreft een van de mooiste plekjes van Limburg. Eerst beneden gestaan, opkijkend naar de kalksteengroeven en de kalkgraslanden daarboven. Daarna boven gestaan, neerkijkend op het dal waar ik zojuist nog gestaan had en op de verten daarachter. Boomvalk en torenvalk, een paar buizerden, braamsluiper en een mooie orchideeënweide.
Zwerven door veld en beemd langs Berg en Terblijt en Geulhem, mooi stukje Geuldal, weelderige hellingbossen en een bergweg weer omhoog naar Berg (die ik eerlijk gezegd vanaf halverwege wel gelopen heb), bracht me tenslotte een voor mij nieuwe plek: groeve Blom. Een schattig klein en besloten steengroevetje met graslanden, struwelen en kalksteenwanden verzonken in het omringende heuvelland. Prachtige veldparelmoervlinders weer, en een weelde aan bloeiende kalkflora met onder andere wondklaver.
De Cauberg af naar Valkenburg gevlogen en daar Renske opgezocht in haar museumpje. Lekker met de trein terug naar Maastricht, zodat ik de Cauberg niet weer op hoefde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten