Woensdag 26 augustus 2020

Vanmorgen aan het eind van de storm aan zee geweest. Snoeiharde westenwind en woeste zee. Gezocht naar een geschikt plekje om zeetrek te kijken. Eerst in de luwte achter een soort container gestaan. Was te doen maar wel met een hinderlijke vlagerige wind en zand dat je af en toe om (en in!) de oren stoof. Na een uurtje op zoek gegaan naar een comfortabelere plek. Uiteindelijk gevonden verderop langs het fietspad over de zeereep. Het zicht was er iets minder maar het was er verassend luw en zandvrij. Probleem was op beide plekken echter hetzelfde: er vloog niks. Eén zwarte zee-eend naar west.

Daarna pas halverwege vanmiddag weer op pad. Inmiddels was het rustiger en af en toe scheen bijna een beetje zon. Naar de Willem Leopoldpolder bij Retranchement geweest, natuurgebiedje dat is aangelegd, u raadt het al, ter compensatie van de verdieping van de Westerschelde. Een heerlijk struingebiedje waar je mag gaan en staan waar je wilt en vrij kan ronddwalen. Wel oppassen voor de hooglanders. Schrale en bloemrijke graslanden, af en toe wat lager en natter hoewel de grote droogte zo te zien ook hier hard heeft toegeslagen gezien de resten van waterplanten die er op het droge liggen, en een doolhof van bosjes en kreupelhout. Vooral botanisch was het er interessant, met naast veel watermunt, kattendoorn en kruisdistel onder andere rode ogentroost en bitterling. Sloot aan op de wallen aan deze kant van Retranchement, maar nergens een doorgang.

Verder lezen? donderdag-27-augustus-2020