Waar precies ons huisjespark ophoudt, is mij niet helemaal duidelijk maar onze voordeur uit en twee keer de hoek om brengt je bij een lapje polder tussen ons park en de laatste zeewering voor het Zwin en dat poldertje, de Oudelandsche Polder, hoort er in elk geval niet meer toe, lijkt me. Er staan in elk geval god zij dank geen huisjes. (Hoewel ik natuurlijk niet te hard over die huisjes moet klagen want we wonen er zelf in een, deze twee weken.) Wel is er ‘vlak om de hoek’ een poeltje met drassige oevers en slikjes waar bijna altijd wel een paar mooie watersnippen zitten en soms een groenpootruiter of een kleine zilverreiger. Ik hoop er elke dag op een franjepoot maar het is er nog niet van gekomen. Aan de overkant is wat rietland en daartussen bultig, ruig weiland met opschietende pollen ruigtekruiden en een paar wilde koeien. Voorbij dit poldertje is er het duinland met wat grazige laagtes tussen het kreupelhout dat de naam Kievittepolder draagt. Een spannend gebiedje waar ik elke dag hoop op draaihals of sperwergrasmus, maar het is er nog niet van gekomen. Ook vanmorgen weer voor ontbijt het wandelingetje langs het poldertje en door de duintjes gemaakt dat het tot mijn dagelijkse ommetje heeft gebracht. Grijze lucht, af en toe een spatje zon, af en toe een flard miezer en een vlaag van trekkertjes in de bosjes. We maken hier een beetje de overgang mee van zomer naar herfst. Ach, natuurlijk kun je zoiets in juni ook meemaken maar dan is het fake news. Inmiddels is het eind augustus, sieren rode rozenbottels het duinland, zijn overal de struwelen vergeven van de roepjes van heggenmus en zwartkop en is het, terwijl het vorige week nog zomers was, buiig, winderig en fris. Vanmorgen hier wel ineens gekoer van zomertortel, wat dan weer juist een erg zomers geluid is. Bijbehorende vogel zat mooi dichtbij in een half kaal boompje.
Vanmiddag in mijn eentje gefietst. Eerst naar het uiteinde van het Zwin. Onderweg weer een mooie jagende visarend: zelfde als gisteren? Vloog met een vis in zijn klauwen België in. Verder weer prachtige kleine zilverreigers en lepelaars en een casarca. Daarna over kronkelende dijkjes langs karige akkers via Cadzand Dorp naar de Ondergelopen Zwarte Polder om te proberen graszanger nou eens echt perfect in beeld te krijgen. Mislukt. Slechts één keer kort horen zingen, verder taal noch teken. Vervolgens vond ik er een zingend in de rietlandjes van onze eigen Oudelandsche Polder die ik ook nog aardig in beeld kreeg. Grappig. Ik loop hier inmiddels ruim een week rond maar deze had ik hier / hier had ik deze nog niet. Mag ik een zelfontdeksoort noemen vind ik, en best een leuke. Hoewel je hiermee in Zeeuws Vlaanderen natuurlijk minder indruk maakt dan bijvoorbeeld in Utrecht. Want terwijl-ie in de rest van het land behoorlijk zeldzaam is, is graszanger in Zeeuws Vlaanderen een vrij gewone soort die overal opduikt waar de omstandigheden geschikt zijn: rietvelden, ruigtes, verwilderde graslandvegetaties. Een specialiteit van de streek dus.Geregeld hoor ik in de buurtuinen of zelfs in onze eigen tuin boomkikker. Vanavond hoorde ik er ook diverse in de duinen. Daar scharrelde ook een cetti's zanger rond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten