Vliegen
Vliegen is wachten. Op Inverness zo'n anderhalf uur, vanwege vlotte voortgang langs incheckbalie en douane plus half uurtje vertraging. Op Birmingham hadden we uren: het was sowieso een zeer ruime overstap en daar kwam nog een paar uur vertraging bij. Het zou laat worden vanavond. Uren in niemandsland, uren in niemandstijd, alle tijd om terug te denken aan ons ochtendommetje vanmorgen voor vertrek, in onze wijk, langs het kanaal en langs eindeloze begraafplaatsen aan de voet van een onbereikbare heuvel. En om terug te denken aan onze twee weken Schotland, die zich vanuit het benauwende perspectief van die uren op het vliegveld wel in een andere dimensie lijken te hebben afgespeeld. Nog effe en ze zijn herinneringen, geschiedenis, al bijna vergeten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten