Maandag 19 augustus: een volgend hoofdstuk in de serie 'Het aangezicht van Schotland'. Met de trein van Oban naar Fort William, vooral na Crianlarich dwars door de Schotse Hooglanden. Door de Woeste Hoogten, eindeloze leegte, glooiing na glooiing bedekt met laag gras, mos, rotsen en ondiepe watertjes, alles verscholen achter de peilloze bergwanden die je van beneden ziet. We passeerden stationnetjes waar buiten het station in geen velden of wegen iets van het menselijk bestaan te bespeuren was. Een magnifieke wereld van eenzaamheid en verlatenheid. Dit alles mondde uit in een inmiddels regenachtig Fort William waar, zoals de reisboeken al hadden aangekondigd, zo op het eerste gezicht weinig aan was. Een paar kilometer verderop regende het nog steeds maar bevonden we ons in onze comfortabele cottage te midden van een stukje paradijs ingeklemd tussen hoge bergwanden aan beide zijden en dan verdraag je de regen veel beter. Ons thuis voor de komende paar dagen.
19 augustus 2019
Geen opmerkingen:
Een reactie posten