De zwakste schakel, dat zijn altijd de vogels zelf. Ik had het mooi gepland: effe heen en weer naar Muiden, dat kon nog wel voor het werk. Vouwfietsje was beschikbaar, de route stond op google-maps, het was een mooie zonnige ochtend, wat kon er misgaan?
De zwakste schakel dus: de vogel zelf. Die was er niet. Niet op de plek waar-ie gisteren tot het eind van de dag gezien is, in dat plukje riet aan het IJmeer en op dat metertje kiezelstrand ernaast. Ik had er mooi zicht op, op dat plukje riet en dat metertje kiezelstrand, maar geen roodsterblauwborst daar. En ook niet verderop, waar aan de binnenkant van het dijkje wat rietland was, wat open grasland en een waterloop, en aan de buitenkant een mooi oud stuk populierenbos waar af en toe de cetti's zanger zong. Ik heb het nog meegemaakt dat je alleen voor cetti’s zanger dit reisje ondernam, en als het moest nog wel verder weg ook. Ja, cetti's zanger, daar kon je mee thuiskomen. En liefst zes zwartkopmeeuwtjes over, mauwend, hoog in het blauw. Zo wit: net engeltjes. Twee krooneenden op het IJmeer, ijsvogeltje, zingende rietzangers en ook nog twee geoorde futen, ja, het was een heerlijke ochtend.
Maar die roodsterblauwborst, die bleef wel een beetje knagen. Vooral toen-ie een uurtje na mijn vertrek toch weer teruggevonden bleek. Een stukje verderop weliswaar maar ook daar had ik uitvoerig staan kijken en staan luisteren. Dus aan het eind van de middag: ach, waarom niet? Ik ga gewoon nog een keer. Nou was inmiddels wel de wind flink aangewakkerd, was het behoorlijk kil en lieten overwaaiende wolkenvelden niet al te veel ruimte voor de zon, en toen ik om een uur of zes aan kwam fietsen bleek de vogel sinds half twee niet meer gezien. Zag er niet goed uit, helaas. Grote zaagbekken, grote zilverreiger over, lepelaar over, jonge havik over, maar verder was het betrekkelijk stil. Met vier man wandelden we traag heen en weer terug over het dijkje, stonden af en toe stil om te luisteren en om een rietoever of een struikje af te speuren. Af en toe rietgors, achter ons nog een enkele keer cetti's, uit het riet flarden van rietzanger. De lucht trok open en de wind leek wat te gaan liggen, maar het mocht allemaal niet baten. In de schemer zong een paar honderd meter verderop nog een blauwborst, maar die klonk wel erg gewoontjes. Nee, roodsterblauwborst bleef de zwakste schakel vandaag.
5 april 2017
Meer dips: https://guuspeterse.blogspot.com/2017/09/wij-de-loosers.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten