Uren lang staan we en zitten we in de berm van een stoffig landweggetje nabij Dieren. Om ons heen akkers en velden, een hooilandje, bosranden. Een bomenlaan, en een verwilderd terreintje met wat struweel, dicht kruidenwoud en wat boompjes. Blauwe lucht en veel zon. Zomers. Wespendief over. Zingende geelgors. Geregeld buizerden. Zingende tuinfluiters, zwartkoppen, een bosrietzanger. Af en toe een ooievaar over. Zwarte specht.
Af en toe passeert een auto, of een landbouwtrekker die ons even het luisteren onmogelijk maakt. En af en toe kletsen we wat over …, nou ja, over vogels natuurlijk.
Zo verdoen we onze tijd.
Wat een tijd zou je overhouden als je geen vogelaar was! Alle nuttige of aangename dingen die je had kunnen doen. De wereld verbeteren. De complete werken van Shakespeare lezen. Een vaccin tegen de Mexicaanse griep helpen ontwikkelen. Rijk worden. Maar dat doen we allemaal niet. We zitten in de berm van een stoffig landweggetje nabij Dieren te wachten totdat een noordse nachtegaal gaat zingen.
Vooralsnog vergeefs. Slechts geelgorzen zingen, en tuinfluiters, zwartkoppen, een bosrietzanger. Af en toe een ooievaar over. Zwarte specht. En zo verdoen we onze tijd.
Even een ommetje, even kijken waar dit weggetje toe leidt waaraan we nu al zo lang zitten te wachten. Akkers en velden, hooilandjes en bosranden. En bos. Gekraagde roodstaart. En terug: nog altijd niets.
Even een ander ommetje, langs de IJssel. De Gelderse toren: een reusachtige donjon die de indruk wekt niet helemaal zo oud te zijn als de bouwers ons hebben willen doen geloven. En door uiterwaarden naar de oever van de IJssel. En weer terug, half 3 inmiddels: hij is warempel twintig minuten geleden gehoord! Drie keer kort zingend. Is dat nou pech, omdat we hem net gemist hebben, of juist hoopvol, omdat-ie blijkbaar wakker is?
We nestelen ons weer in de berm, vol vertrouwen want eens gaat-ie zingen. Daar zijn we vooralsnog van overtuigd. Mooi weer, mooie omgeving, er zijn slechtere manieren om de middag door te brengen. De wereld verbeteren doen we morgen dan maar weer.
Het duurt nog zowat een uur maar dan, heel even: ‘Tsjoek tsjoek’. Het is wel erg kort voor zo lang wachten, maar toch ... Even later horen we hem nog een keer, wel twee keer zo lang liefst dan de eerste keer. ‘Tsjoek tsjoek tsjoek krrrr’, zoiets. Dat laatste, ‘krrrr’, suggereert al een beetje dat het inderdaad geen gewone nachtegaal is. Nog een derde keer horen we hem heel even zingen. Daarna weer geruime tijd stilte.
Dan, 10 over 4 inmiddels, dan zingt daar ineens een noordse nachtegaal. Uit volle borst, minuten lang, met alle geratel en geknerp tussen de zoetgevooisde nachtegalenklanken door zoals een noordse nachtegaal betaamt. Hoera, het is weer volbracht. We kunnen weer tevreden naar huis. Maar wat heeft het een tijd gekost! En wat hadden we in die tijd niet …
23 mei 2009
Meer: Oudorp
Geen opmerkingen:
Een reactie posten