Norderney

De grootste attractie van Norddeich zijn natuurlijk de twee eilanden die aan de overkant op ons liggen te wachten. Twee Waddeneilanden die we deze vakantie graag aan onze verzameling willen toevoegen. Vandaag was Norderney aan de beurt. Na een boottocht van ruim een uur konden we het op de lijst van door ons bezochte Waddeneilanden bijschrijven. We hebben er langs de Waddenkust gefietst, hebben de vuurtoren gezien, zijn aan zee geweest, hebben door de duinen gefietst en hebben het hoofdstadje bezocht. Meer heb je niet nodig om zo'n eiland tot je te nemen. Dat het eiland 14 kilometer lang is, een oppervlakte heeft van ruim 26 km² en een kleine 6000 inwoners telt, ach, het is voor de statistieken, onderweg merk je daar weinig van. Op het eiland ligt ook het hoogste natuurlijke punt van de gehele Oostfriese eilandketen, aldus Wikipedia, een zandduin midden op het eiland met een hoogte van 24,4 meter. Of we het gezien hebben weet ik eerlijk gezegd niet.
Een Duits Waddeneiland dus. Die zijn anders dan de onze. Dat zit 'm deels in kleine details: het uiterlijk van de vogelkijkhutten, de schuilhutten langs de fietspaden, de klassieke strandstoelen op het strand. Deels in grotere details: hele lappen kwelder en stukken duingrasland doen dienst als golfbaan, iets wat je je op Schier of op Vlieland niet kunt voorstellen. Maar buiten de stad is Norderney gewoon een mooi Waddeneiland, met dezelfde kwelders, paars van het lamsoor, en dezelfde duinstruwelen als op onze Waddeneilanden, dezelfde ondergelopen valleien, ook hier heeft het afgelopen half jaar volop geregend, en met hetzelfde brede strand, met zomerse drieteenstrandloper in de branding en onder andere grote sterns en zwarte zee-eenden over zee. En ook met bijvoorbeeld een mooi plassengebied langs de Waddendijk, met mooie groep lepelaars en een groep van tientallen groenpootruiters met zwarte ruiters ertussen.
Het duidelijkst zie je het verschil tussen een Nederlands en een Duits Waddeneiland in de bebouwde kom. Het is geen dorp dat hier aan de westkant van het eiland ligt, zoals je ze op de Nederlandse eilanden hebt, maar een echt stadje. Een stadje met allure, met deftige straten met barokke gevels, met monumentale bouwwerken, met drukke winkelstraten en sjieke hotels en kuuroorden en zelfs met enkele hoge flatgebouwen. Je ziet ze vanaf de Waddendijk van Norddeich wit opblinken in de zon en je zou bijna denken dat het eiland ervan gaat kapseizen. De sfeer is ernaar, een bijna mondaine sfeer, heel anders dan in Hollum of Oost Vlieland. Voor de eeuwigheid lijkt dit stadje echter niet geschikt: het eiland wandelt, zoals trouwens de meeste Waddeneilanden, heel langzaam naar oost doordat het aan de westkant afkalft en aan de oostkant aangroeit. Uiteindelijk zal ook Norderney city eraan moeten geloven. Maar dat zal nog wel enkele duizenden jaren duren denk ik en het is natuurlijk nog maar de vraag of er tegen die tijd nog mensen zijn op Norderney om dat mee te maken.

Donderdag 25 juli 2024


Verder met Norddeich 2024: Twee werelden