Een prachtige zomerdag met temperaturen tot 28 graden Celsius en weinig wind: het was hoog tijd voor mijn expeditie veenhooibeestje. Een weinig spectaculair vlindertje eerlijk gezegd maar nog nooit gezien en dat is een groot gemis, terwijl ik eigenlijk best weet waar ik die zoeken moet, al worden ze streng geheim gehouden. Dus met de trein naar de grote stad in het noordoosten des lands en op de fiets naar het veen. Aldaar was het nog aan de vroege kant voor vliegende vlinders en bovendien zat ik aan de verkeerde kant van het gebied, wat de veenhooibeestjes betreft. Dus eerst nog even tijd voor iets anders. Voor zingende geelgorzen bijvoorbeeld, veel zingende geelgorzen. En voor twee mooie mannen grauwe klauwier. Ze zaten slechts enkele honderden meters, hooguit een krappe kilometer van elkaar maar zeker gezien het stuk bos ertussen vond ik het toch wat veel voor één territorium. Zingende fluiter, een lepelaar in een plasje en zo bereikte ik het grote veen waar ik wezen moest.
Naast veenhooibeestje had ik nog twee doelsoorten vandaag: slangenarend (daarvan zijn er tegenwoordig zo veel dat ik daarmee de locatie niet prijsgeef) en paapje, want die moet ik nog dit jaar. En ik was nog maar amper op het veen of ik kon één van mijn doelsoorten al wegstrepen: twee fraaie slangenarenden cirkelden boven het veen. Geregeld stonden ze te bidden en zo speurden ze de grond onder zich af op zoek naar een lekker hapje. Slangen konden zich maar beter gedeisd houden. Nadat ze beiden in tegenovergestelde richting huns weegs gegaan waren, vloog er even verderop opnieuw een slangenarend op uit het veld. Een van beide? Of een derde? Het was wel het laatste wat ik vandaag aan slangenarenden zag. Zo gemakkelijk als het even geleken had, is het blijkbaar nog steeds niet.
Verderop zat een paapje te zingen in het veen: mijn tweede doelsoort binnen. Kon ik me verder volledig en ongestoord wijden aan de hooibeestjes. En uiteindelijk waren ook die zo moeilijk niet. Na enig zoeken zag ik er twee vliegen die duidelijk de benodigde kenmerken toonden: een opvallende witte, golvende baan over de vleugels en een rijtje oogjes langs de vleugelrand. Verder is het een vrij onopvallend beestje maar ja, zeer zeldzaam! En een lifer. Verderop zag ik er meer en een paar keer zag ik er eentje mooi dichtbij in de vegetatie hangen. Drie uit drie dus vandaag. Vaak moet je het met minder doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten