Arenden

Ook al sta je er op te wachten, als eindelijk gebeurt waarop je staat te wachten, is dat altijd onverwachts. Een van mijn grootste wenssoorten deze vakantie was natuurlijk steenarend, iconische soort van het hooggebergte. Ik kijk er elke dag naar uit, tot vandaag vergeefs. Maar vandaag was het ineens zo ver. Eerst zag ik er na het ontbijt eentje kort maar duidelijk vliegen over de hoge bosrand aan de overkant van de beek. Later vanochtend deed ik op het stenige terreintje in de eerste bocht in de weg na het hotel mijn eerste poging met de telescoop. Een uur of langer in de brandende zon de verten afspeuren, was het plan. En al gauw zag ik twee volwassen steenarenden rond cirkelen bij de rotsige top van een hoge beboste helling. En daarna ook nog eens een onvolwassen vogel, met wit op de vleugels en in de staart, in de richting van de licht besneeuwde toppen van de Piz Spadla. Allemaal hoog en ver maar fraai in de scoop. Zomaar ineens vier steenarenden vanochtend: ik kon m'n geluk niet op.

Ze vormden het onbetwiste hoogtepunt van een op de eerste uren na best wel luie dag. Voor zo'n luie dag heb ik eigenlijk opmerkelijk veel goede vondsten gedaan. Naast de steenarenden ook een paar goeie vlindersoorten en een leuke mogelijkheid voor een tocht naar grotere hoogte de komende weken. Wat dat laatste betreft: vanmorgen even na zessen op pad gegaan (nee, toen was ik nog niet lui), zigzaggend de beboste helling achter ons hotel beklommen tot ik op een min of meer verhard weggetje kwam dat geleidelijk diep het bergland in klom. Op Google maps leek het erop dat het me minimaal tot aan de voet van het hooggebergte zou brengen en toen ik na een uur en een kwartier omkeerde, was ik al halverwege. Ik was toen al roerloze bergbossen gepasseerd, diepe afgronden, overweldigende uitzichten op het omringende bergland en een puinstorting waar een beekje omlaag kwam tussen soms overhellende wanden van sneeuw. Echte sneeuw, terwijl ik toen nog amper op 1600 meter zat, nog ver onder de sneeuwgrens. Wat vogels betreft was het nogal modaal gebleven: geluidjes van zwarte en kuifmees en van notenkraker en raaf, wat grote lijsters, dat soort. Maar dat maakte ik later vanochtend dus helemaal goed.
Wat die vlinders betreft kon determinatie van bleek blauwtje worden bevestigd en vond ik in het bloemenveldje naast het hotel behalve opnieuw een groot geaderd witje ook een fraaie en voor mij nieuwe (parelmoer)vlindersoort: woudparelmoervlinder.
De verdere (zonnige en weer bloedhete) dag lui in en rond het hotel doorgebracht. Stukje de helling op en naar de beek beneden. Raaf, nog meer en fraai woudparelmoervlinder, diverse dwergblauwtjes, zilvervlek, bosparelmoervlinder, gele luzernevlinder, morgenrood, het kon weer eens niet op. Zodat vandaag nog een van mijn productiefste dagen was tot nu toe, terwijl ik het grootste deel ervan rond het hotel ben gebleven.

Zondag 29 juni 2025

Tekening van Harriët

Meer Val Sinestra: Gondellift