Vanmorgen in mijn eentje geprobeerd een wandeling te vinden aan de andere kant van de weg naar Bourscheid, zo'n beetje voorbij Laurentides, de blokkendoos die zou moeten dienen als vakantieparadijs maar waarover de recensies op internet zo weinig paradijselijk zijn en waar we dan ook nooit iemand zien. Mijn poging is mislukt: alle weggetjes daar liepen radicaal dood, ook voor wandelaars. Maar niet getreurd: achter de kerk vond ik een veelbelovend begin de andere kant op en uiteindelijk belandde ik in het prachtigste hellingbos. Boommonumenten die stijl uit de diepte verrijzen, langs het pad dicht warrelende struwelen en glooiend afdalende ruige weiden. IJle geluidjes van kortsnavelboomkruiper en braamparelmoervlinder nu zo dichtbij dat ik er een acceptabele foto van kon maken die de goedkeuring kon wegdragen zowel van Obsmapp als van Toon.
Vanmiddag met zijn drieën (Esther bleef op de camping) alsnog een prachtige wandeling gemaakt aan de andere kant van de weg naar Bourscheid, aan de overkant van het Suredal, waar we vanaf de camping zicht op hebben (maar waarop niet?). Ongeveer waar ik vanmorgen naar op zoek was. Daarvoor moet je dus helemaal naar het begin van Bourscheid (vanaf de bus uit Ettelbruck gerekend). Daar kun je omhoog over de hooggelegen akkers waar we vanaf de camping … Een rode wouw stal de show. Ja, die zien we hier iedere dag maar toch kan-ie nog steeds de show stelen want wat een prachtige vogel. Deze joeg langdurig dicht om ons heen. Verderop verdwenen we in het bos en uiteindelijk daalden we af over een fraaie half open helling waar we vanaf de camping … (we konden inderdaad de camping zien liggen), met prachtig uitzicht op het kasteel en op Bourscheid, omlaag naar Michelau. Opnieuw een rode wouw, dit keer hoog boven ons, langs het pad een struikje met wel vijf braamparelmoervlinders, roepjes van kortsnavelboomkruiper en met de bus terug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten