Dieren

Dat je soms even niet weet wat te doen, waarheen te gaan maar dat je toch ergens heen wilt, niet op je gat wilt blijven zitten en dat je dan maar naar Dieren gaat. Niet omdat daar ergens in een achtertuin een zwarte ooievaar zit, welnee, maar dat was natuurlijk wel mooi meegenomen. Een zwarte ooievaar in een achtertuin, dat is een bezienswaardigheid.
Hij zat er nog. Het was een prachtige vogel: een adulte zoals ik die nog nooit eerder zag, met prachtige glanstinten meest verscholen in het zwart en met een vuurrood masker rond het oog. Het treinreisje toch wel waard ook al was ik natuurlijk niet daarvoor ... Ik moest ook wel een beetje om hem lachen (of om haar), zoals-ie daar zat in die ruime tuin aan de rand van het dorp, met in je rug de IJssel glinsterend in het zonlicht. Je zal het maar meemaken, een zwarte ooievaar in je tuin! Beetje bizar wel, achter dat hek zodat je ook kon denken dat-ie nog in de dierentuin zat. Verdenkingen omtrent herkomst, daar kon je op wachten natuurlijk. Vooralsnog is er niets bewezen.
Verder was het vooral een mooi dagje langs de IJssel en langs de flanken van de Veluwe. Prachtig lenteweer: het land glansde onder een steeds warmere lentezon. Bloeiende pinksterbloemen en bloesemende sleedoorns. Enerzijds de uiterwaarden, gestrekte velden, laag en plat, met hier en daar een bosje of een boomgroepje, plassen en de rivier. Anderzijds bossen en bosranden, meest nog kaal en grillig van vorm, al kwam hier en daar het eerste lentegroen al van achter de takken tevoorschijn. Licht glooiende velden en boomlanen die zich bewogen van het ene naar het volgende oeroude, met klimop overwoekerde bosje. Geelgorzen, eerst een stel in een bosje en even verderop eentje zingend in de verte, en een mooie kleine bonte specht om en om roffelend en foeragerend op een kale dode boom. Het was weer een mooie besteding van een mooie lentedag.

26 maart 2022