Wat een fijne hobby hebben we toch. Sta je ineens, voordat het dagelijkse werk een aanvang neemt, met je poten in de natte klei in een Lek-uiterwaard nabij Schalkwijk. Ganzen over, een groep van een stuk of 25 veldleeuweriken, een golf van zowat honderd kramsvogels, allemaal naar zuid terwijl laag boven de horizon de zon door de af en toe wat dunnere bewolking schemert en een sfeerrijk lichtspel creëert. En uit de wildernis voor ons af en toe een herhaald kort, smakkend roepje. Een roepje dat klinkt als …, ja, als wat eigenlijk? Af en toe van verderop, af en toe schijnbaar dichtbij. Het is de bruine boszanger die hier gisteren door de onvolprezen Bram Rijksen is ontdekt. Lang niet zijn eerste goede vondst in de regio de laatste tijd. Maar brubo is wel de kroon op zijn werk denk ik: ook landelijk zeldzaam en voor de provincie vrij uniek. Er is slechts één eerder geval bekend, een ringvangst bij Eem in oktober 2013. En nu dus hier, in een stukje wildernis van wilgen, braamstruweel, biezen en watertjes in de uiterwaard. Hij is tamelijk luidruchtig, voor een bruine boszanger: geregeld klinkt zijn roepje en zo kunnen we aardig pijlen waar het beestje ongeveer uithangt. Maar het is lastig hem in beeld te krijgen. Zoals dat hoort bij deze soort. Een brubo die zich makkelijk laat zien is geen echte brubo. Nog meer kramsvogels vliegen over, tijdens het zoeken en wachten. Ook wat koperwieken. En boven de Lek vliegt enige tijd een mooie adulte geelpootmeeuw rond. Om het niet al te gemakkelijk te maken zien we in het gekrioel van takjes en twijgjes af en toe tjiftjaf en winterkoning, maar gelukkig laat ook bruine boszanger zich enige tijd mooi zien. Als een klein, bruin muisje met vleugels en een opvallende wenkbrauwstreep, kruipt-ie van takje naar takje, verdwijnt uit beeld maar duikt even verder weer op en is af en toe volledig vrij zichtbaar. Niet echt vlakbij maar toch fraai. We kunnen er weer tegenaan vandaag.
31 oktober 2017
Geen opmerkingen:
Een reactie posten