De ene dag is de andere niet. Was ik laatst nog euforisch, vandaag was het allemaal heel anders. Er zat een spannende jufferkraanvogel bij Voorst. Nou zijn jufferkranen in Nederland berucht, bijna niet een kon de toets der kritiek doorstaan, aan bijna allemaal zat een luchtje dat rook naar vogelkooi maar aan deze leek niets mis: ongeringd, onbeschadigd verenkleed, redelijk schuw en in de goede tijd. Ik had dat natuurlijk allemaal uit de tweede hand, dus hoog tijd om zelf een kijkje te gaan nemen.
Dus met Janneke en Toon in de auto naar het oosten. Vogel was alweer gemeld dus dat kwam wel goed, meenden we. Maar helaas: bij aankomst bleek-ie enkele minuten eerder weggevlogen te zijn. Nou was dat gisteren al wel vaker gebeurd en dan was-ie telkens na pakweg een uurtje of minder weer op zijn akker teruggekeerd, dus we bleven in de buurt. Maakten rondje na rondje in de omgeving en keerden telkens weer terug bij de bewuste akker. Maar telkens weer was die akker leeg. Nou ja, leeg: er zaten opvallend veel tapuiten, er stapten diverse ooievaars door de klei, er zat een stel holenduiven maar jufferkraan was en bleef spoorloos. Het leek erop dat hij daadwerkelijk enkele minuten voor onze aankomst voorgoed vertrokken was.
Ach, het is maar een escape, zeiden we tegen elkaar.
Zon, buien, zon, nog meer buien, een reiger in het veld, een ooievaar in de lucht, een verre buizerd en telkens even dat sprankje hoop: is dat hem? Het was hem niet.
Wat te doen? Om nog iets van deze dag te maken besloten we naar Winterswijk te gaan en als daar aanleiding voor was op de terugweg een nieuwe poging te wagen. Die aanleiding was er niet. Maar de oehoes waren prachtig. Ma in volle glorie op haar richel, dat was al bezienswaardig. En om haar heen, klauterend, spelend, loerend, drie forse donsjongen. Af en toe strekten ze de vleugels, nog ontoereikend om de weide wereld in te gaan maar dat kwam vast wel goed. En die ogen, fel oranje ogen die ons over honderd meter heen wel leken aan te staren, nu al, nog maar zo jong, zulke ogen: om verliefd op te worden.
5 mei 2021
Meer dips: Vergeten herinnering
Geen opmerkingen:
Een reactie posten