We ploeteren door het rulle zand. De zon schijnt. De zon schijnt hevig. Op de achtergrond, nou ja, achtergrond? het geraas van crossmotoren. Iets verder weg het geschiet van oefenende militairen. Dat neem ik tenminste aan, het is hier geen Overvecht tenslotte. En af en toe boven ons het geluid van een gemotoriseerde deltavlieger. Vogelen in Nederland! Welkom thuis.
Afgelopen week was ik een weekje vogelen in de Extremadura, Spanje. Onder vogelaars welbekend. Daar heel veel rust (hoewel ook niet overal) en heel veel vogels. Onder andere cirlgorzen. Gisteren nog stond ik langs de Taag naar een fraaie zingende man te kijken. Dus wat doe ik hier? Waarom hier in de Weerter- en Budelerbergen op zoek naar die ene cirlgors die in Nederland verzeild is geraakt?
Tsja, vogelen schept soms verplichtingen. Voor Nederland is cirlgors nog nieuw voor me en ik kan daar nu wel wat neerbuigend over doen, maar over een jaar zal ik toch spijt hebben als ik cirlgors nog niet op mijn lijst heb, terwijl dat zo gemakkelijk had gekund. En dus ploeter ik in de warmte door het rulle zand, begeleid door het geraas van crossmotoren, het geschiet van oefenende militairen en af en toe het geluid van een gemotoriseerde deltavlieger. En eerlijk is eerlijk: al gauw ben ik die cirlgors van gisteren vergeten en ga volledig op in de jacht naar de cirlgors van de Weerter- en Budelerbergen. Dit is opwindend, dit is spannend, ook dit is leuk vogelen. En trouwens, zingende gekraagde roodstaarten, zingende boompiepers, boomleeuwerik, onderweg al mijn eerste grasmus en mijn eerste bonte vliegenvanger in Nederland dit jaar want ik heb immers een weekje overgeslagen en dus het een en ander in te halen: het is hier sowieso de moeite waard. Nou ja, als we even het geraas van crossmotoren, het geschiet van oefenende militairen en af en toe het geluid van een gemotoriseerde deltavlieger wegdenken.
Wat betreft die cirlgors: die was bepaald lastig. Al gauw hoorde ik hem zingen en even later zelfs herhaaldelijk, aanhoudend. Hebbes, denk je dan, want horen is scoren en een mooie cirlgors had ik gisteren nog. Maar hier zit een addertje onder het gras: gisteren was er ook sprake van een mogelijke hybride cirlgors met geelgors. Die zong als een cirlgors dus om die uit te sluiten, moet de vogel ook gezien worden. En dat is een probleem. Want de vogel laat zich, in elk geval tijdens mijn aanwezigheid, maar moeilijk zien. Hij is erg vliegerig en gaat er telkens na korte of iets minder korte tijd weer vandoor. Af en toe is-ie langdurig stil en dan onvindbaar en hoewel hij meestal na een tijdje wel weer ergens in het gebied zingend wordt teruggevonden, blijft hij ook dan steeds onzichtbaar. We moeten het hebben van de momenten dat-ie overvliegt op weg naar een volgende zangpost. Het is lastig maar één keer lukt het me om hem op zo’n moment in de kijker te volgen: pikzwarte keel en ook veel zwart in de kop. Hybride uitgesloten: cirlgors in de pocket!
21 april 2018
Meer: Lammergier
Geen opmerkingen:
Een reactie posten