Een nieuwe, zoveelste vogelsensatie of een hoax? Met andere woorden: de eerste purperkoet voor Nederland of een ontsnapte kooivogel? De discussie daarover zal nog wel even voortduren maar ik wilde de ontknoping maar niet afwachten, better safe than sorry, immers, je kunt er beter mee dan om verlegen zitten zoals Janneke altijd zegt en bovendien, wat ook zijn herkomst, het is sowieso een prachtige vogel. Dus vanmorgen de trein genomen naar Geldermalsen, van daar die naar Sliedrecht Baanhoek en op de fiets naar Alblasserdam. Daar, even buiten het dorp in de oever van wat op de kaart Het Nieuwe Waterschap heet, waar verderop al de eerste molen van werelderfgoed Kinderdijk uit de mist opdoemde want het was weer eens grijs en miezerig vandaag, daar dus: purperkoet. Ik bofte: hij zat meteen voor me klaar en toonde al zijn uitbundige blauwe en rode tinten die zo detoneerden in de grauwheid van de Hollandse polderwinter. Beter zicht nog had ik vanaf de overkant, vanaf het fietspad tussen Het Nieuwe Waterschap en het Groote of Achterwaterschap. Prachtig zat-ie daar langs de rietrand tegenover, zwom vervolgens de vaart over en verdween pal voor ons in het riet waar-ie met veel moeite af en toe in stukjes zichtbaar was terwijl-ie aan de rietstengels zat te plukken.
Na een tijdje was ik er klaar mee, fietste naar de Lekdijk en maakte onderweg een paar fotootjes van molens in de mist. Het mag dan een beetje een toeristisch cliché zijn, mooi is het daar wel. En authentiek: dit is niet aangelegd ten behoeve van het internationale toerisme. Dit bestond allang voordat een stroom van Japanners, Duitsers, Amerikanen en rijke Russen alles wat in dit land het aanzien waard is, begon te overspoelen.
Terug bij de koet zat die nog steeds diep in het riet aan de rietstengels te plukken, nog steeds af en toe in stukjes zichtbaar. Later, terug aan de kant van Alblasserdam waar een lange rij vogelaars stond te wachten tot dit wereldwonder zich weer bloot wilde geven, liet die zich sporadisch een beetje zien. Degenen die na mij waren gearriveerd, hadden duidelijk minder geluk gehad dan ik. Maar het was er weer erg gezellig. Wat we in deze duistere tijden overigens niet perse zouden moeten toejuichen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten