dinsdag 11 februari 2020

Sneek

Op zoek naar de oosterse tortel: mooie aanleiding om eens naar Sneek te gaan. Ik was daar immers nog nooit geweest. En het blijft een leuke soort, al is het niet meer helemaal zoals tien jaar geleden. Sommigen van ons herinneren zich nog wel hoe we tien jaar geleden door een besneeuwd Fries dorpje holden op jacht naar de eerste voor Nederland. Met honderden in smalle straatjes en op wankele bruggetjes, oosterse tortel-gondels voor € 1,95, gegrilde oosterse tortel voor € 4,95, ja, de lokale bevolking deed lekker mee, het was een evenement van jewelste. Vandaag was het allemaal wat alledaagser. Vandaag was het alweer de tiende voor Nederland en mijn vierde, dus het was een stuk rustiger.
Toen ik na een uurtje klaar was met de tortel, ging ik op zoek naar een passend tochtje in de omgeving. Ik fietste langs de ruige, natte oeverlanden langs het Sneekermeer. Slingerend dijkje langs uitgestrekte verten, langs glinsterende watervlaktes onder meest grijze luchten, langs vaalgele rietwaaiers en langs hier en daar wat kaal krioelend geboomte. Soms eenzaam in het veld, soms in processie langs sloot of greppel. Een flinterdun laagje landschap met een boerderij hier en een kerktoren daar, onder die ook hier peilloos hoge hemel al was die vandaag toegedekt door een dikke laag bewolking. Die kleinheid, die eindeloze platheid onder oneindig universum, dat is toch de kwaliteit waarop Nederland zich kan laten voorstaan waar andere landen pronken met kliffen en met hemelhoge bergen. Het moet haast wel de oorsprong zijn van onze calvinistische inslag: altijd gebukt te gaan onder dat loodzware uitspansel waar natuurlijk niets is maar waar we god en gebod zijn gaan vermoeden. Intussen volop drukte van ganzen, slob- en krakeenden en een paar mooie nonnetjes: versierselen van dat dunne laagje landschap.
Op de terugweg al een beetje regen en terug in Sneek regende het gestaag. Niet hard, maar wel gestaag. In de regen op zoek naar de Waterpoort. Ook die gevonden, het kon niet op vandaag. Een toeristische attractie van jewelste natuurlijk maar los daarvan een mooi, oud gevalletje. Verder nog oude grachtjes gezien, mooie geveltjes, een kerkje en een marktpleintje dus ik heb me weer eens als een voorbeeldige toerist gedragen.

8 februari 2020


Meer urban birding: Parkstad Arnhem







Geen opmerkingen:

Een reactie posten