‘Blijf je altijd vol verlangen, dan zie je slechts wat je beoogt’, schreef ooit Lao Zi. Toevallig las ik dat vandaag. Het is een wijsheid die ook wij vogelaars ons moeten aantrekken. Op meerdere manieren. Daarom vandaag maar eens roodborsttapuit getwitcht, want die ontbrak nog op de vakantielijst terwijl er in de omgeving voldoende geschikt biotoop aanwezig lijkt en er her en der ook wel een paar gemeld waren. Ja, het twitchersbloed kruipt waar het niet gaan kan, grijpt elke gelegenheid, elke soort aan die maar enigszins in aanmerking komt. De hooglanden achter de camping op. Ik ben nog maar weinig die kant op geweest en dat bleek onterecht want temidden van de meestal nogal overweldigend lege glooiingen kun je er plotseling verzeild raken in kleine schilderachtige landschapjes. Een slordige boomsingel achter een verruigd veldje, een verzinking in het weiland afgezet met groene bosjes, een christus-aan-het-kruis overkoepeld door twee monumentale eiken, van die dingen. Ik vond daar niet alleen roodborsttapuiten maar bijvoorbeeld ook gele kwikstaarten, ook nog nieuw deze vakantie, en meen daarmee de wijsheid van Lao Zi afdoende te hebben weerlegd. Meest droog toen nog. Later in de middag en avond meest (zeer) nat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten