Eerst hoorde ik in de westelijke Gagelpolder, op wat lokale vogelaars kennen als de roerdompenplek, een paar keer een verdacht roepje van het soort dat je eerst denkt van hé, was dat er niet een? gevolgd door een hardnekkig zwijgen zodat je het maar weer vergeet en verder fietst waarop de vogel toch weer roept zodat je toch weer denkt van hé, was dat er niet een? Aanvankelijk dacht ik ‘m maar te moeten negeren maar in het licht van de gebeurtenissen een half uurtje later anderhalve kilometer verderop, toch maar aan de annalen toegevoegd. Want een half uurtje later vond ik in de oostelijke Gagelpolder, in de bosjes tussen het stukje oude natuur daar en het bedrijventerreintje aan de Overvechtkant, maar liefst twee bladkoningen. De een riep enige tijd fanatiek en aanhoudend, de ander af en toe tussendoor uit een andere richting. Na een tijdje helaas allebei stil.
Mijn blako’s stonden niet op zichzelf. Er werd er vandaag nog een gevonden in Utrecht stad (terwijl ook de beide vogels van Bloeijendaal nog aanwezig waren), drie in Houten, een in Amersfoort, een in Vianen, een in Zeist en een aan de Lek bij Jaarsveld. Ongekende aantallen voor de provincie. De influx heeft blijkbaar het binnenland bereikt. Heerlijke soort, bladkoning, en heerlijk om daar mijn deel van mee te maken.
Verder vandaag alweer een groepje koperwieken over en al wat veldleeuweriken: allebei niks te laat. Ook alweer wat sijzen, een grote gele kwikstaart en een paar mooie groepen aalscholvers. Hoofdrol was er voor de graspiepers, niet voor niets de winnaar van de eurobirdwatch afgelopen zaterdag. Ik wist trouwens niet dat daar een wedstrijd aan verbonden was. Hoe dan ook, de herfst schrijdt voort.
3 oktober 2016
Geen opmerkingen:
Een reactie posten