Terug in Nederland na drie fantastische weken Kaapverdië ging ik om te beginnen op zoek naar een waterrietzanger in Waverhoek: niets. Daarna ging ik op zoek naar een waterrietzanger in de Groene Jonker: noppes. Een draaihals dan, gevonden nabij de Hoogekampse plas: nada. Kwartelkoning in hartje Utrecht: njet. Kon ook niet waar zijn natuurlijk, maar toch: op de foto stond er een. Lachstern bij Petten dan: ook al niet. Hier tekende zich een forse nazomerdepressie af. De excursie met vogelwacht Utrecht naar de kop van Noord-Holland moest helpen die te boven te komen, maar ook dat lukte niet helemaal. Geen vale pijl over zee bij Camperduin, oké, kan gebeuren. Maar daarna: opnieuw de lachsterns gedipt, draaihals en sperwergrasmus misgelopen in de duinen bij Den Helder en geen reuzensterns meer bij de Kinseldam. Het moest verdorie niet gekker worden. Dat roodpootvalk gevlogen was, daar had het de vorige dag al naar uit gezien dus technisch gezien was dat geen dip. Maar toch. En dat achteraf ook nog een late waterrietzanger was gemeld, zien we dan maar door de vingers. Maar het mag duidelijk zijn: het nieuwe seizoen komt nog niet echt lekker op gang.
Gelukkig wel liefst vijf grauwe franjepoten bij elkaar in de Nollen van Abbestede, ten noorden van Callantsoog. Nooit eerder zoveel bij elkaar gezien: prachtig. Ook de paar juveniele krombekstrandlopers in een grote groep kieviten, kemphanen en watersnippen waren het genieten waard. En toen in de duinen van de Oude Vuilnisbelt bij Den Helder ineens die twee zwarte ibissen laag over ons heen vlogen, waren al die dips van de afgelopen weken voor even weer vergeten. Want die mogen dan de afgelopen jaren een flinke inflatie hebben ondergaan, om er zomaar spontaan tegenaan te lopen, dat vind ik toch nog steeds een belevenis. Bovendien gewoon mooie vogels. Maar verder hier slechts braamsluiper, grasmus, zwartkop en dergelijke. Van de hier gisteren nog gemelde draaihals en sperwergrasmus geen spoor.
Een nazomerdepressie dus. Ik dacht ‘m krachtig te bestrijden door dan maar een bijna niet te missen draaihals in Rijswijk te gaan twitchen. Bijna niet te missen? Sta je dan, met een man of tien, langs een drukke straat te wachten op een draaihals die niet kwam. Urban birding: leuk hoor, maar niet als de vogel zich niet vertoont. Na dik een uur onverrichterzaken maar weer naar het werk gegaan.
Uitzieken, dat is het enige dat erop zit, zegt de dokter dan. Rustig afwachten, gaat wel over.
Het is een kwestie van evenwicht, van balans. Alle wereldgodsdiensten en levensfilosofieën reppen erover. Zelfs in de bijbel staat het. Na zeven jaren, of drie weken van overvloed volgen even zovele weken van schaarste. Drie weken schraalhans dus, gemeten vanaf onze terugkeer van Kaapverdië, daarna zou het over moeten zijn. Vanaf komend weekend zal het beter gaan.
2 september 2015
Geen opmerkingen:
Een reactie posten