Na het zeldzame terug naar het gewone. Terug naar mijn eigen bescheiden Gagelpolder waar ik nog nooit iets zeldzamers heb gevonden dan een keer een bladkoninkje, altijd leuk natuurlijk in het binnenland, of een grauwe klauwier. De Gagelpolder waar alles meestal heel erg gewoon is. Maar waar het altijd heerlijk thuiskomen is na ondernemingen naar verre zeldzaamheden. Vooral als die geslaagd zijn natuurlijk.
Vandaag een mooie vroege herfstochtend met groepje gele kwikstaarten op het veld en zwermen zwaluwen boven de maïs. En een boomvalkje dat alles achter zich aankreeg. Blauwborst, roepende waterral, purperreiger. Ik zag ook een auto met bordje 'Agroverkeer' erop. Agroverkeer? ... Ontleent iemand met zo’n bordje op zijn auto daar nou enige rechten aan? Mag hij waar ik niet mag? En is die titel beschermd of mag ik ook een bordje op mijn fiets met 'agroverkeer'? En mag ik dan ook waar hij mag? Ik zie me al fietsen in zo'n verboden gebied waar altijd de leukste zeldzaamheden worden gevonden. Kom ik de boswachter tegen, hij grijpt al naar zijn broekzak om me op de bon te slingeren en dan wijs ik 'm fijntjes op dat bordje aan mijn fiets: 'Agroverkeer'.
Wat ik niet zag vandaag, waren paapjes en tapuiten. Op zich geen halszaak, mooie paapjes gezien op Ameland en laatst ook bij Den Helder, en tapuiten kom ik ook niks tekort. Maar als in mijn Gagelpolder en in mijn Ruigenhoekse polder paapjes en tapuiten worden gemeld, wil ik die natuurlijk ook graag zien. Gewoon, omdat het ook een beetje mijn paapjes en mijn tapuiten zijn. Maar daar zijn ze het blijkbaar niet zo mee eens.
2 september 2014
Geen opmerkingen:
Een reactie posten