Soms legt het vogelen ons verplichtingen op. Of in elk geval sommigen van ons. In dit geval: grote tafeleend, extreme zeldzaamheid van de overkant van de oceaan. Een motje, want de vogel die gisteravond in de Nieuwe Driemanspolder bij Zoetermeer werd gevonden, was naar het schijnt bewezen ongeringd aan beide poten, toonde vooralsnog geen spoor van een vleugelclip (maar het duurde destijds ook jaren voordat daarvan de resten op de vogel werden ontdekt), had onbeschadigde vleugels en een gaaf verenkleed, vertoonde geen verdacht gedrag (af en toe actief duikend en in elk geval niet erg tam), had geen verdachte vriendjes (hij hield zich vooral op bij wat tafeleenden en daar twijfelt niemand aan) en dook op op een plek die inmiddels een reputatie heeft opgebouwd aangaande zeldzame vogels. Bewijst allemaal niets natuurlijk maar zoals het er nu uitzag wees ook niets op herkomst uit gevangenschap dus hij had hele goede papieren om het trauma van Castricum weg te werken.
Voor wie daarmee nog niet bekend is: begin deze eeuw werd een grote tafeleend ontdekt in een duinmeertje bij Castricum die daar jaarlijks terugkeerde. De vogel stond jarenlang te boek als de eerste en enige grote tafeleend voor Nederland, totdat jaren later de resten van een vleugelclip werden ontdekt die we blijkbaar allemaal jarenlang over het hoofd hadden gezien. En hoewel sommigen (en niet de eerste de besten) dat eerder een aanwijzing vonden voor wilde herkomst, vond de commissie dat er daarmee teveel twijfel bestond om aanvaarding als eerste (en enige) geval voor Nederland te kunnen handhaven. De vogel verdween van de Nederlandse lijst en daarmee van ieders officiële eigen lijstje. Nou hebben de meeste mensen in dit verwende landje weinig last van trauma’s maar dit was er wel eentje hoor.
En nu dus deze. Gisteravond was-ie nog zoek maar toen-ie vanmorgen werd teruggevonden, moest ik naar Zoetermeer, of ik wilde of niet. Want soms legt het vogelen ons verplichtingen op. En ik was niet de enige die er zo over dacht: in totaal hebben vandaag meer dan vierhonderd mensen de vogel ingevoerd op Waarneming.nl. Waaruit je meteen kunt afleiden dat ook mijn missie van vandaag wel geslaagd zal zijn. Ja, ik was een van die meer dan vierhonderd. En het was weer eens een probleemloze twitch dit keer: bij aankomst meteen in beeld en daarna langdurig en uitgebreid kunnen bekijken.
Daarmee zijn we wel zo’n beetje uitgepraat. Het blijft een eend natuurlijk, met alle onzekerheden en bedenkingen van dien, niet een gebeurtenis waaraan ik aan het eind van het jaar als eerste zal terugdenken als ik terugkijk op het afgelopen jaar. Maar wel een mooie, of in elk geval een bijzondere eend, eentje die zich duidelijk onderscheidde van de tafeleenden waar-ie mee optrok: lichter grijs van kleur, zowel op de flanken als de rug, en een anders gevormde grens tussen lichtgrijs lichaam en zwarte borst. Maar het was natuurlijk vooral die enorme snavel, geheel zwart en in vrijwel rechte lijn uit zijn voorhoofd getrokken, die de aandacht trok. Een markante vogel, dat in elk geval, en als-ie daadwerkelijk uit Noord-Amerika is komen aanvliegen (het kan, zo wijzen gevallen in Groot Brittannië en IJsland uit, en nogmaals: niets wijst tot nu toe op het tegendeel), dan is het natuurlijk een mega. En een lifer voor iedereen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten