Nieuwjaar te IJmuiden

Door een wat ongelukkige samenloop van omstandigheden was er uiteindelijk slechts één auto beschikbaar, zodat we met slechts vijf in een volgeladen conserven op pad gingen. Later voegden zich nog twee personen bij ons zodat uiteindelijk zeven mensen op deze tweede zondag van het jaar namens vogelwacht Utrecht op audiëntie gingen bij de Zuidpier van IJmuiden. Het was een zeldzaam mooie winterdag, met volop zon maar wel ook met een forse zuidwestenwind zodat het betreden van de pier een hachelijke onderneming leek. Dat viel uiteindelijk nogal mee. Zonder kleerscheuren of ander ongerief bereikten we het vuurtorentje aan de punt van de pier. En hadden toen al zulke karakteristieke soorten als steenlopers, paarse strandloper en oeverpieper gezien, de heilige drie-eenheid van de Zuidpier. Over zee een paar roodkeelduikers, op het strand dichte drommen drieteenstrandlopers en in de jachthaven dodaars.
Veel pap dus, maar weinig krenten vandaag, al waren er wel een paar handenvol soorten waar je amper een week geleden nauwelijks nog naar omkeek maar die nu toch mooi stonden op de nieuwe jaarlijst. Want de jaarlijst, dat is toch waar we het allemaal om doen. Of niet soms?
Mooi waren de drieteenmeeuwen die af en toe aardig dichtbij kwamen aan de punt van de pier, want dat zijn gewoon hele mooie meeuwtjes, dat hoef ik hier niet uit te leggen. Mooi waren ook die paar alken die zich af en toe uitstekend lieten zien. Meer alken dan zeekoeten vandaag, wat niet bepaald gebruikelijk is. Mooi was ook de man zwarte zee-eend die aan het begin van de pier pal onder ons vlak langs de kade dreef. Geen topsoorten natuurlijk, maar wel soorten waarmee je op de tweede zondag van het jaar thuis kunt komen. Dat we blijkbaar de kleine alk over het hoofd hadden gezien die later gemeld werd tussen de pieren, ach … En dat we de kuifaalscholver niet konden vinden die gezien was op het forteiland, een kniesoor … Met een prettig gevoel keerden we vroeg in de middag huiswaarts.

8 januari 2023