Ik had er alweer een aantal jaren geen gezien dus het was tijd voor een stukje achterstallig onderhoud. De trein genomen naar Scheemda maar liefst, ja, je moet wel gek zijn, en daar met de fiets verder: expeditie grauwe kiekendief was begonnen. Het was een dag, de Top of Holland waardig: grijs, af en toe licht miezerig en in elk geval guur. De lente was weer eens ver te zoeken, zoals we dat al zo vaak meemaakten op legendarische Top of Holland-dagen.
De velden rond Scheemda zijn eerlijk gezegd ook geen feest. Wat je het meest ziet om je heen zijn eenvormige en nogal saaie, onafzienbaar groene vlaktes van jong graan of aardappelplantjes of ander spul, of vers geploegde, nog halfkale klei, alles in uitgestrekte rechthoekige vlakken. Af en toe zijn er min of meer braakliggende stukken met een wat meer natuurlijk ogende vegetatie, maar dat waren de uitzonderingen. Af en toe bosjes of boomrijen ertussen maar veel stelt dat meestal niet voor dus je vraagt je af waar men het aan verdiend heeft maar: gele kwikstaarten, veldleeuwerik, af en toe geelgors, bosrietzanger, spotvogel, braamsluiper, kwartel, het is een heel aardig lijstje. En dus grauwe kiekendief. Gelukkig maar, want was ik zonder thuisgekomen, dan was het een hele droevige dag geweest.
De eerste had ik al heel gauw, nog voordat ik mijn eerste doellocatie (‘twee paar in broedbiotoop’) bereikt had (waar ik er overigens geeneen vinden kon): een mannetje vloog vlak voor me op vanaf het fietspad en hing even schitterend laag boven me voor-ie boven de akker ging jagen. Zo, die zat.
Een zwerftocht langs Nieuw Scheemda, Nieuwolda, Nieuwolda oost en Midwolda, langs een mooi plassengebiedje en langs deftige states en statige herenboerderijen onder wellustig lover, bracht me uiteindelijk tussen nieuwe eindeloze en eenvormige akkers waar een paar keer de kwartel riep, waar een fraaie dame grauwe kiekendief over de akker zwierf, waar verderop opnieuw een dame grauwe kiekendief over de akker zwierf (dezelfde? Gezien de dichtheid van grauwe kiekendieven in de regio hoeft dat niet perse zo geweest te zijn) en waar tenslotte een mannetje met nestmateriaal over de akker vloog.
Ik keerde terug naar Scheemda langs het Oldambtermeer en door het Midwolderbos, toch nog een stukje bos om je heen in dit verder door leegte en verre horizons gedomineerde land.
Om kort te gaan: expeditie grauwe kiekendief was geslaagd.
29 mei 2022
Geen opmerkingen:
Een reactie posten