Tot twee keer toe, zo is me inmiddels gebleken,
werd de vogel gezien ongeveer een kwartier nadat ik er vertrokken was. De
eerste keer naar Callantsoog voor pelikaan en siberische braamsluiper, de
tweede keer naar Schagen voor de trein naar huis. Het zat er blijkbaar niet in
vandaag. Point taken, nederlaag geslikt.
Dit betreft de dwerggors die al wekenlang
rondhangt bij de duinrand van het Zwanenwater maar waar ik nog alsmaar niet aan
was toegekomen. Mijn laatste dwerggors dateert alweer van een flink aantal
jaren geleden, 18 december 2008 op de stoep in Rotterdam, dus ik vond het wel
weer eens tijd. Daarom vanochtend de trein naar Schagen genomen en met de fiets
naar de Stolpen en vandaar naar de duinzoom, met het voornemen niet te
vertrekken voor ik de vogel binnen had.
Toch mislukt.
Wel volop geelgorzen. Op zich erg leuk
natuurlijk, en ook de nodige rietgorzen. En op de achtergrond zingende
veldleeuwerik. Maar toen de gorzen allengs lastiger werden kregen we, de pakweg
twintig aanwezige vogelaars, steeds sterker het idee dat het vandaag wellicht
niet zou gaan lukken. Teveel wind, veronderstelden we. Maar daar heeft het dus
toch niet helemaal aan gelegen. Slechte timing, dat was het eerder.
Als troost tussendoor nog wel even genoten van
de pelikaan in Callantsoog. Enkele maanden geleden bij Hengelo vond ik ‘m nog
wel wat: in een best aardige, natuurlijk aandoende habitat van plassen, riet en
kreupelhout hield de vogel toen tenminste nog netjes afstand. In elk geval toen
ik er was. Maar hier was hij verworden tot een suffe parkvogel die enkele
meters achter een hekje zat te slapen. Je zou hem bijna beschouwen als
onderdeel van de vaste inventaris van dit stadsparkje.
Maar dat was-ie natuurlijk niet, in elk geval
niet tot enkele maanden geleden. Waar ook zijn bakermat liggen mag, niet in Callantsoog.
Ook nog verderop in de wijk de plaatselijk
overwinterende siberische braamsluiper mogen bewonderen. Aardig natuurlijk,
want een braamsluiper in februari. En het braamsluipercomplex blijft een
interessant fenomeen waar ik eerlijk gezegd nog moeilijk greep op krijg. Wat me
nog het meest opviel aan deze vogel was de betrekkelijk lichte iris, wat de
vogel van vorig jaar in Culemborg trouwens nauwelijks had. Toch wel leuk dus,
maar ook deze was het natuurlijk niet waarvoor ik vandaag naar Noord-Holland
was gereisd.
28 februari 2015
Geen opmerkingen:
Een reactie posten