dinsdag 7 oktober 2014

Witkruintapuit

Een fantastische vogel of ondanks alles een leuk beestje? Dat is de vraag die de CDNA, de Commissie Dwaalgasten Nederlandse Avifauna, mettertijd mag proberen te beantwoorden. En daarmee zal de commissie niet alleen beslissen over de status van deze vogel, maar ook over die van onze herinnering aan deze vogel. Herinneren we ons over vele jaren nog die fantastische, onvergetelijke ontmoeting met een uit de Noord Afrikaanse woestijn afgedwaalde zonderling uit een geslacht van thuisblijvers? Of herinneren we ons te zijner tijd niets meer? Want escape, afkomstig uit vogelkooi, het herinneren niet waard.
Woestijn of vogelkooi? De discussie golft weer over internet, althans, op die sites die zich bezighouden met het waarnemen van (zeldzame) vogels. Het gehavende verenkleed zou wijzen op vogelkooi, want het resultaat van veelvuldige interactie met het gaas. Maar hoe zou het verenkleed eraan toe zijn na een wekenlange dwaaltocht vanuit de Sahara naar het koude en natte Nederland? Een ander argument tegen wilde herkomst: witkruintapuit is een standvogel, niet erg genegen om zijn geboortegrond te verlaten. Aan de andere kant: er zijn enkele aanvaarde gevallen in noordwest Europa, waarvan in elk geval eentje, in oktober in Denemarken en Duitsland, keihard bewezen is aan de hand van isotopen-onderzoek. Wetenschap! Het kan dus wel. Ook de inmiddels lange verblijfsduur (vogel blijkt al minimaal sinds tweede helft september aanwezig) zou tegen wilde herkomst pleiten. Maar hé, het was toch een standvogel? Zo is bij bijna elk argument wel een tegenargument te verzinnen. Ook in omgekeerde richting trouwens.
Moeilijk vond ik de nagels: die zijn kort en zwaar gesleten en bij tenminste één teen lijkt de nagel zelfs geheel te ontbreken. Ik kan daar niet zo gemakkelijk een natuurlijke verklaring voor bedenken. Maar juist die bewezen Deens-Duitse vogel schijnt op een gegeven moment ook een nagel gemist te hebben.
Dat er enige symmetrie lijkt te zitten in de vleugelbeschadiging, zou dan weer wijzen op natuurlijke rui. Ik kan me dat in elk geval maar moeilijk voorstellen als het gevolg van botsingen met een vogelkooi. Maar ja, wat bewijst dat?
Scepsis alom, twijfelaars buitelen over gelovigen heen, maar bijna iedereen gaat. Ik ook. Uiteindelijk kun je niet thuisblijven, althans, de meesten niet. De paar hardnekkige ongelovigen zijn zwaar in de minderheid (overigens vermoedelijk minder naarmate je verder van de plaats des onheils gaat tellen). Bijna iedereen gaat. Honderden meldingen staan er al op Waarneming.nl en nog minstens zoveel mensen zijn wezen kijken die hun waarnemingen niet op Waarneming.nl invoeren. Neemt bijna iedereen toch maar het zekere voor het onzekere? Of is het gewoon een prachtige vogel en een hele leuke twitch? Wat mij betreft in elk geval ook het laatste, al zal ik enige lijsttechnische motivatie heus niet ontkennen. Ik vond het, met al die bedenkingen, in elk geval een mooi en interessant vogeltje en ik heb van ‘m genoten, in dat meest kale, groenloze en in andere tijden stille straatje in een nieuwbouwwijk in Oegstgeest, zo plotseling overspoeld door vreemd volk. Een klassieker, ongeacht de afloop.

7 oktober 2014

Geen opmerkingen:

Een reactie posten