Het heeft even geduurd maar uiteindelijk is dan toch de
lente aangevangen. Ruim een maand na mijn eerste en na wekenlang hardnekkig
zwijgen, zingen inmiddels dan toch overal de tjiftjaffen. Ook de fitissen zijn,
zo’n twee tot drie weken later dan gebruikelijk, weer massaal aanwezig, net als
de zwartkoppen. Zwaluwen vliegen in het rond alsof het nooit anders is geweest.
En de zilverreigers in de Gagel- en de Ruigenhoekse polder heb ik al ruim een
week niet meer gezien.
Inmiddels is ook de temperatuur op pijl. We hebben zelfs de
twintig graden alweer gehaald. En nogmaals inmiddels bloeien de dotters en het
hondsdraf, en langs de dreven in Overvecht de narcissen. Vleermuizen hebben hun
slaapplaatsen verlaten en fladderen op zachte lenteavonden door de schemerlucht.
En zo gaat alles weer gewoon zijn jaarlijkse gangetje en komt
alles weer op zijn pootjes terecht. Sommige zaken zijn zelfs uitgesproken
vroeg. Zo zag ik afgelopen vrijdag in Den Helder mijn eerste huiszwaluw: op de
12e. Een van mijn vroegste ooit, slechts één dag na mijn eerste
boerenzwaluw en nog eerder dan mijn eerste fitis. De boomvalk van afgelopen
zaterdag in de duinen van Meijendel was zelfs mijn aller vroegste ooit. En de
gierzwaluwen gisteravond bij Tienhoven waren ook niks te laat. Dus die,
traditioneel op Koninginnedag terug boven de stad, zullen dit jaar heus de
kroningsdag wel halen.
En zo herpakt de lente zich, alsof er niks aan de hand is.
Zullen we over pakweg twee weken nog wel iets merken van het late voorjaar? Van
de valse start die we in maart en begin april meemaakten? Of gebeurt alles dan
weer gewoon op het moment dat we gewend zijn? Tuinfluiter en kleine karekiet
gewoon terug in de tweede helft van april, bosrietzanger en spotvogel in de
eerste helft van mei.
Met de vegetatie zou dat weleens anders kunnen gaan. Waar de
vogels misschien wel hebben zitten wachten ergens bij de nachtvorstgrens en
onmiddellijk binnenstroomden zodra die naar de poolcirkel was opgehoepeld,
hebben planten een flinke groeiachterstand opgelopen. En die lopen ze
waarschijnlijk niet zo snel in. Wekenlang heeft de groei praktisch stilgestaan
en van soorten die normaal half april wel in bloei staan, zie je nu nog maar net
het eerste groen de grond uit komen. Nog geen spoor van bloemen van bijvoorbeeld
fluitenkruid, witte dovenetel en look zonder look. Die moeten eerst nog een
stukje groeien voor ze aan bloei toe zijn. Pinksterbloem zou dit jaar weleens
een echte pinksterbloem kunnen worden.
17 april 2013
PS: Over update gesproken: vandaag zag ik alweer de eerste
pinksterbloem in bloei, toch nog ruim voor Pinksteren, en ook witte dovenetel
bloeide alweer. Het gaat dus toch sneller dan ik gisteren nog veronderstelde.
18 april 2013
Geen opmerkingen:
Een reactie posten