maandag 4 januari 2016

Nieuwjaarsexcursie

De traditionele nieuwjaarsexcursie van vogelwacht Utrecht kende vandaag twee gezichten. Eerst een uiterst succesvolle ochtend. Dat was geen uitgemaakte zaak, gezien de natte weersvoorspellingen. En ook gezien de stevige wind uit zuidwest. Al gauw liet een van de kuifaalscholvers die zich al enkele weken in de buurt ophouden, zich heel mooi zien, dichtbij op het water voor het eerste lichtbaken, zodat alle karakteristieken die deze soort onderscheiden van onze eigen aalscholvers, goed zichtbaar waren. Maar daarna was natuurlijk het uiteinde van de pier ons doel en daar spatten de golven af en toe meters hoog op. Dat bracht sommige deelnemers lichtelijk in twijfel: was het wel verstandig om helemaal tot het eind te gaan? We besloten het erop te wagen en sommige deelnemers werden daarvoor beloond met een nat pak door een wat al te hoog over de pier spattende golf: de volle laag! Soms kan het lot wreed zijn. Maar aan het uiteinde van de pier, in de luwte van het vuurtorentje, werden alle deelnemers rijkelijk beloond. Want niet alleen hielden zich verderop boven zee tientallen drieteenmeeuwen op die af en toe tot vrij dicht naderden, en niet alleen passeerden af en toe fraaie jan van genten, maar ook verscheen er een grote jager in beeld. Grote jager vind ik zelfs op het toppunt van de herfst een mooie soort, als ze met tientallen gezien worden langs de Nederlandse kust. In januari is het bijna een zeldzaamheid. Geruime tijd zat een op dat moment nog twijfelachtige jager op de verre golven en was grootste deel van de tijd onzichtbaar achter die golven en daardoor voor de meeste deelnemers lastig of zelfs onvindbaar. Maar na enige tijd vloog-ie op en kon toen door bijna alle deelnemers worden opgepikt. En toen was ook ineens alles duidelijk: een donker beest met opvallende witte ‘flashes’ op de vleugels, compact gebouwd en met relatief korte, brede vleugels. Grote jager dus.
Er was nog veel meer te zien deze ochtend: roodkeelduikers, eiders, zwarte zee-eenden, en naast deze gebruikelijke ook een paar veel minder gebruikelijke passanten. Vijf pijlstaarten over zee: die heb ik hier nog niet erg vaak gehad. En wat te zeggen van de watersnip die zomaar uit volle zee kwam aangevlogen. Cadeautjes waren nog op de terugweg die volwassen jan van gent die ineens vlak langs de pier opdook voor een partijtje ravotten met een paar meeuwen om een stukje vis, een schattige jonge zeehond vlak boven het water rustend op de blokken en een adulte geelpootmeeuw op de pier.

Na deze succesvolle ochtend volgde een minder succesvolle middag, toen diverse pogingen om een leuke soort binnen te vissen vergeefs waren. In het havencomplex vonden we slechts een zwarte roodstaart en was er van grote burgemeester en rode patrijs geen spoor. En in de Amsterdamse waterleidingduinen geen spoor van de waterspreeuw die er de afgelopen weken gezien is. Maar mooi wandelen was het er wel en met mooie grote zaagbekken, sperwer en havik en een ijsvogeltje kunnen we ook wel leven. En bovendien was het, en dat gold trouwens voor allebei de gezichten, de hele tijd zo goed als droog gebleven. En dat was wel hét wonder van deze dag en een kostelijke triomf op de nationale weermannen.

3 januari 2016

Geen opmerkingen:

Een reactie posten