Na een
Olympisch spijbelweekend was het hoog tijd om er weer eens flink tegenaan te
gaan en de excursie met vogelwacht Utrecht naar de Delta bood daartoe volop
gelegenheid. Zo bleek, want het werd een excursie om nooit te vergeten. Wij
vogelwacht afdeling Utrecht stad zij het jaar zeer sterk begonnen, want ook ons
vorige uitstapje, naar IJmuiden en Den Oever, was niet mis. Komt dat zien, op
onze volgende afspraak, 23 maart te Vinkeveen.
Het begon
nog wel wat moeizaam trouwens: ’s morgens op de Maasvlakte vergeefs gewacht op
het verschijnen van de daar al maanden overwinterende arendbuizerd. Slechtvalk,
smelleken en ruigpootbuizerd, ze vormden een heel acceptabele compensatie maar
het missen van de eerste doelsoort van de dag deed toch een beetje zeer. Maar daarna
lukte zo goed als alles. Zwarte zeekoet en
ijsduiker lieten zich mooi zien langs de Brouwersdam, samen met onder andere
ijseenden, kuifduikers, roodkeelduikers en een roodhalsfuut. Tussen de
rotganzen op de akkers naast de noordelijke Prunje school een zwarte rotgans
die af en toe even mooi vrij zichtbaar was. En tussen alle zeldzaamheden door
genoten we van gewonere zaken als de prachtige zwermen rosse grutto’s en
zilverplevieren en van in elk geval mijn eerste lepelaar en mijn eerste kleine
zilverreiger van het jaar in de noordelijke Prunje, van een mooie zwarte ruiter
en bontbekpleviertjes in de zuidelijke Prunje (whatsappgewijs
doorgegeven van auto naar auto, ja, ook vogelwacht Utrecht gaat met zijn tijd
mee), van roodborsttapuit en zwarte roodstaart bij het
havenhoofd van Stellendam, van prachtige brilduikers en middelste zaagbekken
enzovoorts enzovoorts enzovoorts. Het kon niet op vandaag! En toen we in de
middag terug waren op de Maasvlakte, was daar dit keer wel de arendbuizerd
present, zodat we ook die konden bijschrijven. En prachtig was-ie. Op heel
schappelijke afstand zat-ie op een zandbult en later op een paal: een
karakteristieke on-buizerdachtige buizerd, wat rossig bruin van kleur met
lichte kop, toefje oranjebruin op de buik en lichte, bijna ongetekende staart.
Een stoere gestalte, prachtig, en een mooi lesje in determinatie van
arendbuizerd. Tussendoor ging-ie ook een stukje vliegen, zwaar, breedvleugelig
en met bedaarde vleugelslag, zodat ook het kenmerkende patroon op de
ondervleugels en de lichte flashes aan de basis van de handpennen boven konden
worden vastgesteld. Een memorabel moment dat alle deelnemers ongetwijfeld lang
zal heugen.
We sloten af met een bezoekje aan de Barendrechtse buffelkopeend,
onze ‘guilty pleasure’ van vandaag. En ach, ondanks alle bedenkingen blijft dat
toch een mooi eendje.
16 februari 2014
Geen opmerkingen:
Een reactie posten