Een warm en zonnig, bijna zomers duinpannetje in september in de duinen ten zuiden van Den Helder. Zo’n heerlijke nazomerdag dat de insecten nog zoemen en de zon nog brandt. Dat op terrasjes nog één keer de armen bloot gaan en op het strand wie weet nog iemand zich in bikini waagt. Met een stel vogelaars staan we te turen naar een stel verspreide braam-, vlier- en meidoornstruiken voor ons. Zien we iets bewegen, dan heffen we de kijker of richten de telescoop, de een naar hier, de ander naar elders. ‘Grasmusje’ klinkt het dan, of ‘zwartkop’. Een enkele keer ‘braamsluiper’ of ‘tuinfluiter’, en we zoeken verder. Dan: ‘BAARDGRASMUS’! En als op commando richten nu alle aanwezigen kijker of telescoop naar een en hetzelfde hoekje van het aangeduide bosje en jawel, daar is-ie: de eerstejaars baardgrasmus die hier gisteren is ontdekt. En voldoening, opluchting ook, neemt bezit van het groepje.
Na enig gescharrel laat de vogel zich prachtig zien, vrij in de telescoop. En later nog enkele keren net zo. Volop genieten dus. Maar we zijn hier nog niet klaar. We moeten er nog een. Nog even zoeken, nog even geduld maar dan klinkt het bevrijdende ‘SPERWERGRASMUS’! En weer richten we allemaal de kijkers of de telescopen.
Het werd wel weer eens tijd voor een geslaagde twitch, voor een mooie nieuwe soort, vond ik, en zie hier: twee voor de prijs van één (retourtje Utrecht - Den Helder zuid met korting: € 18,10; dat maakt € 9,05 per stuk). Deze was wel een stukje lastiger dan de baardgrasmus, hield zich soms langdurig schuil in het binnenste van de bosjes maar uiteindelijk liet hij zich toch een aantal keer aardig door de telescoop bekijken.
Zes Sylvia’s bijeen dus; wie van Sylvia houdt, kon zijn hart ophalen.
15 september 2008
Meer: Een koopje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten