donderdag 18 mei 2023

Excursie vogelwacht Utrecht in drie bedrijven

1: Nieuwe Driemanspolder, Zoetermeer
De Nieuwe Driemanspolder had de voorbije weken zijn kakelverse reputatie ruimschoots waargemaakt: bronskopeend, gestreepte strandloper en witwangstern waren er onder andere gezien. Een goede keus dus om daar met vogelwacht Utrecht naar op excursie te gaan. Jammer was alleen dat alle drie juist de afgelopen week weer vertrokken waren. Wat overbleef: een grote karekiet. En dat is ook niet mis: allang niet meer de vrij algemene vogel waar-ie bijvoorbeeld op Waarneming.nl nog steeds voor doorgaat. En die werkte wel voorbeeldig mee. Zat uitvoerig en luidruchtig te zingen vanuit een nabij wilgje midden in het onooglijk bosje riet dat-ie voor zijn verblijf had uitgekozen, het soort postzegel waar grote karren om een of andere duistere reden wel vaker verzeild raken. En was in dat wilgje van ‘m ook geruime tijd prachtig zichtbaar. Grote karekiet vrijwel beeldvullend in de telescoop: dat had ik nog niet eerder meegemaakt.
Verder was het eerlijk gezegd wat tam in de N3M-polder zoals die door insiders wordt genoemd. Hoog water dus weinig steltjes. Wel tussen de vele gele kwikstaarten de raadselkwikstaart die al enkele weken de plaatselijke gemoederen bezighoudt. Engelse kwikstaart, gezien de gele wenkbrauwstreep? Of toch iets met gewone gele erin, hybride dus? Vanwege de relatief grijze bovendelen wordt door sommigen zelfs richting citroenkwikstaart gedacht, al is het zeker geen zuivere. Zingende veldleeuweriken, volop broedende kluten en twee patrijzen op een veldje: ook zonder al te grote zeldzaamheden was de Nieuwe Driemanspolder zeker een bezoekje waard.

2: Zevenhuizerplas en omstreken
Een gouwe ouwe. We hoopten natuurlijk op een teruggekeerd woudaapje maar een plaatselijke vogelaar hielp ons uit die droom: die waren nog niet gesignaleerd. Ook verder viel er niet zo heel veel te halen. Volop oeverzwaluwen in de buurt van de oeverzwaluwenwand, een eenmalige hoemp van een roerdomp en geluiden van baardman, snor en cetti’s zanger die zich allemaal niet lieten zien. Maar een koekoek liet zich wel fraai bekijken.

3: Zouweboezem
Omdat Zuid Holland, ons officiële excursiedoel, het enigszins liet afweten, sloten we af in de eigen provincie. De grote attractie van een plaatselijke rietmoerasje was witvleugelstern, een erg fraai en tamelijk zeldzaam sterntje dat meest in Oost Europa verblijf houdt maar af en toe, en de laatste jaren in toenemende mate, ook in Nederland tot broeden komt. En na de karekiet werkte ook deze voorbeeldig mee. Eerst zagen we hem op enige afstand foerageren tussen de koeien, en daarna zagen we er één en soms twee rond de broedplaats. Soms zagen we er een en af en toe zelfs twee op het nest en geregeld zagen we een van beide prachtig dichtbij langs vliegen. Zodat we uiteindelijk toch erg tevreden naar huis mochten.

14 mei 2023

Geen opmerkingen:

Een reactie posten