Rupsje Nooitgenoeg

Er zat al een tijdje een roodmus bij Castricum aan Zee en aangezien ik alweer enkele jaren geen roodmus meer gezien had (en dat is een gemis want behalve vrij zeldzaam is roodmus ook een prachtig vogeltje; het mannetje is precies zo rood als je je een roodmus voorstelt), de trein naar Castricum genomen. Enkele nachtegalen verder stond ik op de desbetreffende plek te wachten op roodmus. Ik vermaakte me zolang met een uitbundig zingende nachtegaal en idem spotvogel die zich allebei ongebruikelijk goed lieten zien, totdat uiteindelijk meneer roodmus opdook. Hij kwam aanvliegen met een stel groenlingen, liet zich even mooi zien en was al gauw weer met de groenlingen mee vertrokken. Maar even gauw was-ie daarna weer terug. Een feestelijk half uurtje volgde, waarin de vogel zich geregeld fraai liet zien en inderdaad: precies zo rood als je je een roodmus voorstelt. En daarbij begon-ie ook af en toe leuk te zingen. Meer kan men niet wensen.
Toch? Of wel?
Inmiddels was er een roodkopklauwier gemeld bij Camperduin. Ook een hele fijne soort en ook een die ik al een aantal jaren niet gezien had. Ik keek eens op Google maps: 25 kilometer. Is te doen, en een fietstochtje door de duinen van Castricum naar Camperduin is ook zonder roodmus en roodkopklauwier de moeite wel waard. Zonnetje, zwak windje uit zuidwest achter, zingende nachtegalen, mooie gekraagde roodstaart, boomleeuweriken, braamsluiper en daar was Camperduin al. Nu nog roodkopklauwier, want zonder zou deze dag toch een beetje onvolmaakt aanvoelen. Vanmorgen bij vertrek had ik daar overigens heel anders over gedacht: met alleen roodmus zou ik toen nog heel tevreden zijn geweest.
Roodkopklauwier, in de jonge duintjes aan de buitenkant van de Hondsbossche Zeewering, was gauw gevonden. Een prachtige, fraai gekleurde vogel, scherp getekend zwart-wit met diep roodbruine kruin en bovenrug. Dat moest wel een mannetje zijn. Vloog soms een stukje maar bood ons tussendoor alle gelegenheid om van zijn pracht te genieten. Top!
Maar in de naastgelegen Putten zou zich ook nog een dougalls stern ophouden, en het zou toch een beetje een sof zijn als ik de zeldzaamste soort van de dag zou mislopen! Roodmus en roodkopklauwier voldeden ineens niet meer. Gelukkig kwam ook deze goed: hij werd teruggevonden op een zandeilandje en was daar prachtig vrij zichtbaar. Licht van kleur, roze zweem op de borst, dunne zwarte snavel en ver uitstekende staartpennen. Uit het boekje. Toen-ie opvloog liet-ie zich ook in vlucht prachtig bekijken. Zijn bijna zilverwitte uiterlijk en zijn engelachtige elegantie kwamen daarbij nog beter tot hun recht. En er zaten hier, onder nog veel meer, ook nog enkele dwergsterntjes, ook al zo’n fijne soort. Het was een perfecte dag!

Totdat men me wist te vertellen dat er een uur geleden een vale gier over Bergen was gevlogen en dat ze vanmorgen zes bijeneters langs Castricum hadden gehad! Ai, die had ik dan weer gemist. Beetje zuur toch wel.

22 mei 2022


Niet bij vogels alleen: Terug