Storm

Na een dag vol storm en regen nog effe naar de Molenpolder en daar eindelijk de klapekster gezien die ik er de laatste weken zo vaak ben misgelopen. En meteen erg mooi gezien ook: hoog in een nabij boompje, stukje vliegend, hoog in een volgend boompje enzovoort. Zoals je ze graag hebt, klapeksters. Terwijl intussen zelfs een vaag zonnetje tussen de wolkenlagen door sijpelt. Met ook nog een man nonnetje (ja, dat bestaat) en een havik over, toch nog een feestelijk besluit van dit verder wat treurige weekend. Storm en regen hadden me de meeste tijd binnen gehouden en daar word ik meestal niet erg vrolijk van. En des te minder omdat het al het derde weekend op rij is dat ons dit overkomt. Om er toch nog wat van te maken, gisteren nog even de trein naar Amsterdam Science Park genomen om in het naastgelegen Flevopark op zoek te gaan naar een daar verdwaald geraakte bonte kraai. Ach, bonte kraai, maar toch: het is niet meer zoals vroeger. Tegenwoordig is-ie zeldzaam en je moet toch iets op zo’n troosteloze zaterdag.
Regen, wind, hoge bomen die diep bogen voor het natuurgeweld, bronzen sculpturen die roerloos dat geweld weerstonden, en kraaien. Het leek een inkoppertje maar dat was het toch niet helemaal. Maar na het afspeuren van tientallen zwarte kraaien her en der in het park vonden we uiteindelijk de bonte terug tussen de takken en twijgen door in het bosje naast de oude begraafplaats waar enkele jaren geleden nog een krekelzanger zat te zingen. Met wat manoeuvreren kwam-ie nog heel aardig vrij en konden enkele medevogelaars (we stonden er met een stuk of zes) leuke plaatjes schieten. Waarna ze allemaal op hun cameraschermpjes stonden te kijken naar wat we zojuist in het echt hadden gezien. Is ook weer zo’n grappig tijdsbeeld: het lijkt wel alsof veel mensen meer geïnteresseerd zijn in wat ze op hun schermpje zien dan in wat ze in het echt hebben gezien.

23 februari 2020