Om te spreken van een prachtige waarneming en een
schitterende vogel, dat is iets teveel eer. Niet-ingewijden zullen er niet meer
in zien dan een saaie bruine eend, niet veel anders dan de paar saaie bruine
eenden die haar omringden, en met armzalige stompjes van vleugels bovendien.
Maar een vogelaar ziet toch iets anders. Die ziet temidden van een stel
vrouwtjes en eclips-mannetjes eidereend één ietsje afwijkend exemplaar. Een
vogel die het kenmerkende strakke eidereendenprofiel met de kenmerkende strenge
eidereendenblik ontbeert. Een vogel met een subtiel ander voorkomen. Dat is
lastig uit te leggen maar het resultaat is een ander soort vogel. Een
koningseider. En die stompjes van vleugels? Die vertellen dat deze koningseider
uit het hele hoge noorden naar hier is afgedaald, ver buiten zijn normale
overwinteringsgebied, om te ruien, om in één keer alle vleugelveren te
wisselen. Iets wat eenden allemaal doen, alleen vinden de meeste koningseiders
noord Noorwegen daarvoor wel zuidelijk genoeg.
Voor vandaag stond een excursie met vogelwacht Utrecht
naar de kop van Noord-Holland op het programma. Camperduin, ondergelopen
bollenveldjes, Wieringen, waar maar iets te vinden was. Nou wilde het toeval
dat de dag vóór de excursie bij Texel een vrouwtje koningseider was ontdek,
voor veel vogelaars een graag gezien hebbedingetje en voor de meeste
excursiedeelnemers (inclusief ikzelf) een nieuwe soort. Mocht die vandaag
worden teruggevonden, dan was een overtochtje gauw gemaakt.
De gehoopte piep kwam al vóór Camperduin. Toch eerst nog
een uurtje over zee gekeken, die eend zou niet wegvliegen, zoals enkele foto’s
van gisteren duidelijk lieten zien. Boven zee was weinig te halen: grote
sterns, in de verte een juveniele drieteenmeeuw en in de polder achter ons een
kleine zilverreiger. Daarmee was het wel welletjes vonden we: onder het genot
van enkele fraaie vanuit de auto genoten regenbuien, zonbeschenen en met dito
regenbogen, togen we naar Den Helder om daar maar weer eens de boot naar Texel
te nemen, inmiddels een aardige traditie bij onze excursies richting
Noord-Holland.
De spanning was vandaag van korte duur: aan de overkant
konden we zo aanschuiven. De vogel zat rustig op de golven vlak langs de
waddenzeedijk bij het NIOZ-haventje en liet zich gemakkelijk en uitvoerig zien.
Dook af en toe eens onder en stond een paar keer overeind te wapperen met wat
er van zijn vleugels over was. Koningseider in de pocket. En een mooie
waarneming durf ik het dus al met al toch wel te noemen. In elk geval een
lifer: nooit eerder gezien, en dat gaat bij ons voor alles.
Nog even vergeefs gezocht naar de hop die hier gisteren
nog gezien is maar vandaag helaas onvindbaar was, en daarna het eiland alweer
verlaten. Voor een langer bezoek kom ik binnenkort wel weer eens terug.
24 augustus 2014
Geen opmerkingen:
Een reactie posten